Ay'daki su miktarı çok az
Ay'ın şimdiye dek çıkarılan en ayrıntılı haritasına göre, Dünya'nın doğal uydusunda çok az su bulunuyor ve kutuplarda şimdiye dek bilinmeyen kraterler yer alıyor.
Ay'ın içindeki sırları da ortaya döken haritayı hazırlayan uluslararası ekip, bunun için Japon uydusu SELENE'deki (Japanese Selenological and Engineering Explorer) lazerli altimetre (LALT) cihazından faydalandı.
Amerikan Science dergisinde yarın yayınlanacak Ay haritasını hazırlayan uluslararası bilimsel ekibin üyesi ABD'nin Ohio eyalet üniversitesinden Profesör C.K. Shum, Ay yüzeyinin içinde olup bitenler konusunda birçok şey anlatabileceğini belirterek, "Şimdiye dek Ay topografisi çok sınırlıydı ve şimdi bu yeni çok ayrıntılı haritayla Ay'da derinlerde bile çok az su bulunduğu doğrulanabilir" dedi.
Shum, bu bilgilerden Mars gibi diğer gezegenlerdeki su arayışları için de faydalanılabileceğini söyledi.
Ay'ın kuzey ve güney kutuplarını da ilk kez kapsayan bu harita ayrıca Dünya'nın doğal uydusunun gözle görülebilen yerleri kadar karanlık bölümlerinin de topografisini ayrıntıyla veriyor.
Haritaya göre, en yüksek nokta ekvator yakınlarındaki Dririchlet-Jackson çukurundaki 11 bin metre yükseklik olurken, en alçak yer de güney kutbu yakınlarındaki Antoniadi kraterinin 9 km derinliğindeki en dip noktası oldu.
Japonya'daki Ulusal Astronomi Gözlemevinden Hiroshi Araki'nin sorumlusu olduğu projede hazırlanan 15 km kesinlikli yeni harita, gelecekte Ay'a araç gönderirken yüzeyin incelenmesi için rehberlik edecek.
Ay yüzeyinin direnci ve kabuğunun sağlamlığını da ölçebilen Araki ve ekibi, eğer Ay yüzeyinde su akmış olsaydı, kabuğun daha yumuşak olacağı, ancak böyle olmadığını belirtti. Araştırmacılar, yüzeyin, derinde bile hiçbir sıvının akmasına izin vermeyecek kadar sert olduğunu kaydettiler.
Dünyanın kabuğunun ise daha yumuşak olduğunu, suyun yüzey veya yüzeyaltında hareketine göre toprağın yükseldiğini ya da seviyesinin azaldığını belirten araştırmacılar, suyun yeryüzünün kabuğunu yumuşatmasıyla tektonik plakaların ayrıldığına işaret ettiler.
Ay'ın 1994'te hazırlanan önceki 20 ila 60 km kesinlikli haritası, tüm ay yüzeyinin değil sadece bazı noktaların ayrıntılarını sunuyordu.
Ay'ın şimdiye dek çıkarılan en ayrıntılı haritasına göre, Dünya'nın doğal uydusunda çok az su bulunuyor ve kutuplarda şimdiye dek bilinmeyen kraterler yer alıyor.
Ay'ın içindeki sırları da ortaya döken haritayı hazırlayan uluslararası ekip, bunun için Japon uydusu SELENE'deki (Japanese Selenological and Engineering Explorer) lazerli altimetre (LALT) cihazından faydalandı.
Amerikan Science dergisinde yarın yayınlanacak Ay haritasını hazırlayan uluslararası bilimsel ekibin üyesi ABD'nin Ohio eyalet üniversitesinden Profesör C.K. Shum, Ay yüzeyinin içinde olup bitenler konusunda birçok şey anlatabileceğini belirterek, "Şimdiye dek Ay topografisi çok sınırlıydı ve şimdi bu yeni çok ayrıntılı haritayla Ay'da derinlerde bile çok az su bulunduğu doğrulanabilir" dedi.
Shum, bu bilgilerden Mars gibi diğer gezegenlerdeki su arayışları için de faydalanılabileceğini söyledi.
Ay'ın kuzey ve güney kutuplarını da ilk kez kapsayan bu harita ayrıca Dünya'nın doğal uydusunun gözle görülebilen yerleri kadar karanlık bölümlerinin de topografisini ayrıntıyla veriyor.
Haritaya göre, en yüksek nokta ekvator yakınlarındaki Dririchlet-Jackson çukurundaki 11 bin metre yükseklik olurken, en alçak yer de güney kutbu yakınlarındaki Antoniadi kraterinin 9 km derinliğindeki en dip noktası oldu.
Japonya'daki Ulusal Astronomi Gözlemevinden Hiroshi Araki'nin sorumlusu olduğu projede hazırlanan 15 km kesinlikli yeni harita, gelecekte Ay'a araç gönderirken yüzeyin incelenmesi için rehberlik edecek.
Ay yüzeyinin direnci ve kabuğunun sağlamlığını da ölçebilen Araki ve ekibi, eğer Ay yüzeyinde su akmış olsaydı, kabuğun daha yumuşak olacağı, ancak böyle olmadığını belirtti. Araştırmacılar, yüzeyin, derinde bile hiçbir sıvının akmasına izin vermeyecek kadar sert olduğunu kaydettiler.
Dünyanın kabuğunun ise daha yumuşak olduğunu, suyun yüzey veya yüzeyaltında hareketine göre toprağın yükseldiğini ya da seviyesinin azaldığını belirten araştırmacılar, suyun yeryüzünün kabuğunu yumuşatmasıyla tektonik plakaların ayrıldığına işaret ettiler.
Ay'ın 1994'te hazırlanan önceki 20 ila 60 km kesinlikli haritası, tüm ay yüzeyinin değil sadece bazı noktaların ayrıntılarını sunuyordu.