Ağılama kelimesi aslında Türk halk kültüründe, özellikle de Anadolu'da yaygın olarak kullanılan bir terimdir. Ağırlıklı olarak sözlü gelenekte ve ozan geleneğinde karşımıza çıkan bir tür olarak bilinir. Ağılama, genellikle duygusal, içli ve hüzünlü bir öyküyü veya hikayeyi anlatan, toplumsal ya da bireysel konuları eleştiren, acıklı bir hava içeren şiirsel bir anlatımdır. Anadolu'da yaşanan zorluklar, aşk acıları, haksızlıklar, doğa olayları ve benzeri konular ağılama formunda işlenir.
Bu sebeple, ağılamalar genellikle halk ozanları veya aşıklar tarafından söylenir. Zaman zaman saz eşliğinde söylenen ağılamalar, dinleyiciler üzerinde derin duygusal etkiler bırakabilir. Ağılama, genellikle insanların duygusal yüklerini taşıyan ve onlara teselli sağlayan bir sanat şeklidir. Dolayısıyla, ağılama terimi "zehirleme" anlamına gelmez; tam aksine toplumsal yaşamın ve duyguların yansıtıldığı bir sanat biçimidir.