Vertigonun en önemli belirtisi baş dönmesidir. Vertigo teşhisi alan hemen hemen her birey, sağlık kuruluşlarına baş dönmesi şikayetiyle başvurur. Fakat bazı hastalarda baş dönmesi haricinde ilave şikayetler de olabilir. Bunlar;
Kulak çınlaması, basınç hissi
İşitme kaybı
Bulantı ve kusma
Anormal göz hareketleri
Görme bozukluğu, çift/bulanık görme
Uykuya eğilim
Bilinç bulanıklığı
Koordinasyon bozukluğu
Kol ve bacaklarda kuvvet kaybı
Vertigo sırasında hastalar çevredeki eşya veya insanların etrafında döndüğünü ifade ederler. Kişide ortaya çıkan yanlara denge kaybı, sersemlik hissi, başta ağırlık olması veya yerin ayaklar altından kayması durumu vertigo değildir. Bu gibi durumlar dizziness olarak adlandırılır ve bu da denge bozukluğu içinde yer almasına rağmen vertigoya göre tedavisi farklılık gösterir.
Vertigo (santral vertigo) merkezi sinir sistemi (beyin) veya iç - orta kulaktan (periferik vertigo) kaynaklanabilir. Beyinden kaynaklanan vertigolar; damar hastalıkları (kanama/tıkanma, anevrizma-baloncuk), tümör, demiyelinizan hastalık (MS-Multipl Skleroz) nedenli olabilir. Santral vertigoya baş ağrısı, konuşma, görme bozukluğu, konuşma güçlüğü, kol ve bacaklarda kuvvet kaybı gibi nörolojik yakınmalar eşlik edebilir ve Nöroloji uzmanı değerlendirmesi gerekir.
Periferik (iç-orta kulak kaynaklı) vertigoların en sık karşılaşılan tipi Benign Paroksismal Pozisyonel Vertigo (BPPV) olup kişinin baş pozisyonunun değişmesi ile ortaya çıkar. Sıklıkla mide bulantısı, kusma ve kulak çınlaması eşlik eder. Periferik vertigo nedenleri arasında; solunum yolu/kulak enfeksiyonları, metabolik/dahili hastalıklar, alerjik durumlar, stres, uykusuzluk, yoğun sigara/alkol tüketimi, tuz, kafein tüketiminin artması yer alabilir.
Vertigo tanısı; hastanın şikayeti, fizik/nörolojik muayenesi ve gerekli laboratuar tetkikleri (kan tetkikleri, Doppler ultrasonografi, MRG gibi) ile Nöroloji ve KBB uzmanı tarafından konulur. Tedavisi altta yatan nedene göre belirlenir. Tedavide ilaçlarla birlikte uzman hekim tarafından uygulanan manevralar ve sonrasında uygulanan önleyici egzersizler yer alır.
Kulak çınlaması, basınç hissi
İşitme kaybı
Bulantı ve kusma
Anormal göz hareketleri
Görme bozukluğu, çift/bulanık görme
Uykuya eğilim
Bilinç bulanıklığı
Koordinasyon bozukluğu
Kol ve bacaklarda kuvvet kaybı
Vertigo sırasında hastalar çevredeki eşya veya insanların etrafında döndüğünü ifade ederler. Kişide ortaya çıkan yanlara denge kaybı, sersemlik hissi, başta ağırlık olması veya yerin ayaklar altından kayması durumu vertigo değildir. Bu gibi durumlar dizziness olarak adlandırılır ve bu da denge bozukluğu içinde yer almasına rağmen vertigoya göre tedavisi farklılık gösterir.
Vertigo (santral vertigo) merkezi sinir sistemi (beyin) veya iç - orta kulaktan (periferik vertigo) kaynaklanabilir. Beyinden kaynaklanan vertigolar; damar hastalıkları (kanama/tıkanma, anevrizma-baloncuk), tümör, demiyelinizan hastalık (MS-Multipl Skleroz) nedenli olabilir. Santral vertigoya baş ağrısı, konuşma, görme bozukluğu, konuşma güçlüğü, kol ve bacaklarda kuvvet kaybı gibi nörolojik yakınmalar eşlik edebilir ve Nöroloji uzmanı değerlendirmesi gerekir.
Periferik (iç-orta kulak kaynaklı) vertigoların en sık karşılaşılan tipi Benign Paroksismal Pozisyonel Vertigo (BPPV) olup kişinin baş pozisyonunun değişmesi ile ortaya çıkar. Sıklıkla mide bulantısı, kusma ve kulak çınlaması eşlik eder. Periferik vertigo nedenleri arasında; solunum yolu/kulak enfeksiyonları, metabolik/dahili hastalıklar, alerjik durumlar, stres, uykusuzluk, yoğun sigara/alkol tüketimi, tuz, kafein tüketiminin artması yer alabilir.
Vertigo tanısı; hastanın şikayeti, fizik/nörolojik muayenesi ve gerekli laboratuar tetkikleri (kan tetkikleri, Doppler ultrasonografi, MRG gibi) ile Nöroloji ve KBB uzmanı tarafından konulur. Tedavisi altta yatan nedene göre belirlenir. Tedavide ilaçlarla birlikte uzman hekim tarafından uygulanan manevralar ve sonrasında uygulanan önleyici egzersizler yer alır.