Rahman ve Rahîm, Allah'ın iki yüce sıfatıdır ve merhamet anlamına gelir. Bu iki sıfat, Allah'ın merhametini ve şefkatini vurgulayan kavramlardır. Her ikisi de, Allah’ın kullarına karşı sonsuz rahmet ve merhametini ifade eder, ancak bunlar arasında bazı anlam farkları vardır.
1.
- Rahman, Allah’ın sonsuz ve genel merhametini ifade eder. Bu sıfat, Allah’ın bütün yaratılmışlara olan merhametini anlatır. Rahman, Allah’ın her şeyi kapsayan ve herkese eşit şekilde sunulan bir rahmetini gösterir.
- Rahman, merhametinin kapsamı çok geniş olan bir sıfattır. Yani Rahman sıfatı, hem müslümanlara hem de kafirlere, insanlara ve hayvanlara, kısacası bütün yaratılanlara yönelik Allah’ın genel merhametini ifade eder.
- Rahman, bir özellik değil, **Allah’ın kemali olan bir sıfattır; yani O, merhametinde sınırsız ve sonsuz bir varlıktır. Her şeyin varlık bulmasında, yaşamını sürdürebilmesinde Allah’ın rahmetinin rolü vardır.
2.
- Rahîm, Allah’ın özel merhametini ve ihsanını ifade eder. Rahîm, Allah’ın inanan ve mümin kullarına yönelik olan, özellikle onlara karşı gösterdiği merhamet anlamına gelir. Bu, Allah’ın özellikle iman edenler için belirlediği özel rahmettir.
- Rahîm, merhametin daha özel bir yönüdür; yani bu sıfat, Allah’ın mümin kullarına olan merhametinin derinliği ve özelliğini ifade eder. Rahîm, Allah’ın günahları bağışlaması, kullarını doğru yola yönlendirmesi ve kullarına iyilik yapması gibi özgün rahmetler üzerine odaklanır.
Rahman ve Rahîm’in Birlikte Kullanımı:
- Rahman ve Rahîm sıfatları, sıkça birlikte kullanılır. Bu kullanım, Allah’ın **hem genel hem de özel rahmetini birlikte ifade eder. Örneğin, Fatiha Suresi’nin başında yer alan "Bismillâhir-Rahmânir-Rahîm" ifadesi, Allah’ın hem herkese genel merhametini (Rahman) hem de özellikle müminlere yönelik özel rahmetini (Rahîm) ifade eder.
Özet:
- Rahman: Allah’ın tüm yaratılmışlara, genel merhameti ve sonsuz şefkati.
- Rahîm: Allah’ın müminlere ve özellikle inananlara yönelik özgün ve özel rahmeti.