S
SoruCevap
Misafir
Osmanlı'da kafes sitemi hakkında kısa bilgi,
Osmanlıda kafes, tahta çıkması olası olan şehzadelerin devamlı olarak bir yerde tutulmasını anlatır. Osmanlıda 1603 yılında kardeş katli kanunnamesinin kaldırıldı. O kanunun yerine ise I. Ahmet ekber ve erşet sistemi denen kafes sistemini yürürlüğe koydu. “Kafes Hapsi” adı altında pek çok şehzade yıllarca kafes hayatı yaşamıştır.
Kafes sistemi, Topkapı Sarayındaki “Çifte Kasırlar” ve “Veliahd Dairesi” olan alanlarda uygulanmıştır. Çıkarılan kafes sistemiyle kardeş katli engellenmiştir. Bu kafes sisteminde şehzade olan kardeşler birbirlerini öldürmekten vazgeçip kafeslerde tutmaya başlamışlardır. Bu kafes sisteminde şehzadeler devlet işlerinden alıkonuluyordu. Yalnızca cariyeleriyle görüşen şehzadeler hiç kimseyle görüşemiyor, devletle ilişkisi kesiliyordu. Bu şehzadelerin çocuğu dahi olması yasaktı.
Bazı şehzadeler kafesler 30 40 yıl tutulmuş ve padişah olma sırlarını beklemişlerdir. Ancak sistem hiçte olumlu bir sistem değildir. Çünkü şehzadelerin uzun yıllar kafeste kalması psikolojik sıkıntılara neden olmuştur. Yıllar sonra devlet yönetimine verilen bu şehzadeler etkinlikleri kaybetmiş oluyordu. Devlet bekası deneyimsiz şehzadelerin elinde oluyordu. Bu sistem nedeniyle yıllar sonra padişah olan şehzadeler gibi gözükse de aslında yönetimde yetkili kişi vezirler oluyordu.
Osmanlıda kafes, tahta çıkması olası olan şehzadelerin devamlı olarak bir yerde tutulmasını anlatır. Osmanlıda 1603 yılında kardeş katli kanunnamesinin kaldırıldı. O kanunun yerine ise I. Ahmet ekber ve erşet sistemi denen kafes sistemini yürürlüğe koydu. “Kafes Hapsi” adı altında pek çok şehzade yıllarca kafes hayatı yaşamıştır.
Kafes sistemi, Topkapı Sarayındaki “Çifte Kasırlar” ve “Veliahd Dairesi” olan alanlarda uygulanmıştır. Çıkarılan kafes sistemiyle kardeş katli engellenmiştir. Bu kafes sisteminde şehzade olan kardeşler birbirlerini öldürmekten vazgeçip kafeslerde tutmaya başlamışlardır. Bu kafes sisteminde şehzadeler devlet işlerinden alıkonuluyordu. Yalnızca cariyeleriyle görüşen şehzadeler hiç kimseyle görüşemiyor, devletle ilişkisi kesiliyordu. Bu şehzadelerin çocuğu dahi olması yasaktı.
Bazı şehzadeler kafesler 30 40 yıl tutulmuş ve padişah olma sırlarını beklemişlerdir. Ancak sistem hiçte olumlu bir sistem değildir. Çünkü şehzadelerin uzun yıllar kafeste kalması psikolojik sıkıntılara neden olmuştur. Yıllar sonra devlet yönetimine verilen bu şehzadeler etkinlikleri kaybetmiş oluyordu. Devlet bekası deneyimsiz şehzadelerin elinde oluyordu. Bu sistem nedeniyle yıllar sonra padişah olan şehzadeler gibi gözükse de aslında yönetimde yetkili kişi vezirler oluyordu.