Mehmetçik

[Zeberus]

Tarih genelde tozlu sayfaları arasında bazı şeyleri gizler. Sanki ölmüşün hikayesi olarak anlatılır tarih. Fakat tarih kitaplarının gizleyemediği bir savaş vardır ki bu savaş bir milletin varoluş mücadelesinin adıdır. Binlerce isimsiz kahraman tek yürekte birleşmiş zafer olmuştu. 253 bin yürek bir milletin varoluşu için ölmüştü. Adı mehmetti, adı ahmet, satılmış, kerim... Fakat hepsinin ortak adı mehmetçikti. Dosta düşmana göstermiş, haklı olarak övgüye layık olmuştu Mehmetçik Çanakkale Savaşı'nda. Bir çok hikaye vardır anlatılan. Bir çok destan. Bunlardan bir tanesi de Üsteğmen Cosey'in anlattığı hikaye. Cosey'in ağzından işte Mehmetçik;


23 Nisan 1915 günü Conkbayırı'nda Türkler ve Birleşik Kuvvetler arasında korkunç siper savaşları oluyor. Siperler arasında 8-10 m. mesafe var. Süngü hücumundan sonra savaşa ara verildi. Askerler siperlerine çekildi. Yaralılar ve ölüler toplanıyor. İki siper arasında açıkta ağır yaralı ve bir bacağı kopmak üzere olan İngiliz Yüzbaşı avazı çıktığı kadar bağırıyor, ağlıyor, kurtarın diye yalvarıyordu. Ancak hiçbir siperden kimse çıkıp yardım edemiyor. Çünkü en küçük bir kıpırdanışta yüzlerce kurşun yağıyordu. Bu sırada akıl almaz bir olay oldu. Türk siperlerinden beyaz bir iç çamaşırı sallandı. Arkasından arslan yapılı bir Türk askeri silahsız siperden çıktı. Hepimiz donup kaldık. Kimse nefes alamıyor, ona bakıyorduk. Asker yavaş adımlarla yürüyor, siperdekiler kendisine nişan almış bekliyordu. Asker yaralı İngiliz subayını okşar gibi yerden kucakladı, kolunu omuzuna attı ve bizim siperlere doğru yürümeye başladı. Yaralıyı usulca yere bırakıp geldiği gibi kendi siperlerine döndü. Teşekkür bile edemedik. Savaş alanlarında günlerce bu kahraman Türk askerinin cesareti, güzelliği ve insan sevgisi konuşuldu. Dünyanın en yürekli ve kahraman askeri Mehmetçiğe derin sevgi ve saygılar.

Üsteğmen Cosey (Sonradan Avustralya Genel Valisi olmuştur)

Çanakkale Şehitleri'ni rahmet ve minnetle anıyoruz.