Kendiliğinden Ozdekcilik Ne demektir?

[SoruCevap]

Kendiliğinden Ozdekcilik Ne demektir?

Nedenlerinin bilinmesi gerekmeksizin anlaşılabilen ozdekcilik

Kendiliğinden ozdekcilik, doğru duşunebilen her insanın, cevresinde, kendisinden bağımsız bir dunya bulunduğunu anlamasını dile getirir Deli ya da budala olmayan hicbir insan cevresindeki dunyanın kendi bilincine bağlı olmaksızın var olduğundan kuşkulanmaz Ozdekciliği bilmedikleri halde ilk duşunurlerin canlı ozdekci oluşları bu ‘kendiliğinden anlaşılabilme’nin urunudur Unlu bir diyalektikcinin dediği gibi, kendiliğinden ozdekcilik ‘’sağlıklı bir duşunce sahibi olan, tımarhaneden ya da idealist duşunurlerin okulundan cıkmamış her insan icin nesnelerin, cevrenin, dunyanın duyumlarımızdan, bilincimizden, ben’imizden ve genel olarak ‘insandan bağımsız’ varlığını kabul etmekten ibarettir’’ Nitekim insanlar, pratik yaşamlarında, bundan hicbir zaman şuphe etmemişlerdir Bir sokakta karşıdan karşıya gecen en aşırı ozdeksizci (immateryalist) bile kuramsal olarak duşunce urunu saydığı otobusun altında ezilmemek icin gozlerini acar Bundan oturudur ki butun insanlar, pratik yaşamlarında, ‘kendiğinden ozdekci’dirler Ancak kuramsal alandadır ki ozdekcilik, idealist oğretilerce, yadsınmaya calışılmıştır İnsanların cevreleri karşısında pratik yaşamlarındaki bu doğal tutumları eş deyişle ‘kendiliğinden ozdekcilik’ deyimi, kuramsal alanda ileri surulen ilk ozdekci kurguları dile getiren ‘cocuksu ozdekcilik (safdil maddecilik)’ deyimiyle karıştırılmamalıdır

 

S

zuğurt ,zuğurt nedemektir

S

Doğal nedir doğal anlamı

[Editör]

Kendiliğinden özdeşçilik, insanların nedenlerini düşünmeden anlayabilecekleri bir kavramı ifade eder. Doğru düşünebilen her insan, çevresinde kendi bilincinden bağımsız bir dünya olduğunu kabul eder. Doğru düşünebilen her insan, çevresinde kendi bilincinden bağımsız bir dünya olduğunu kabul eder. Deli ya da budala olmayan herhangi bir insan çevresindeki dünyanın, kendi bilincine bağlı olmadan var olduğundan şüphe etmez. Özdeşçiliği bilmemelerine rağmen ilk düşünenlerin, canlı özdeşçi oluşları, bu "kendiliğinden anlaşılabilme"nin bir sonucudur. Ünlü bir diyalektikçinin dediği gibi, kendiliğinden özdeşçilik, "sağlıklı bir düşünceye sahip olan, akıl hastanesinden veya idealist düşünürlerin okulundan çıkmamış her insan için nesnelerin, çevrenin, dünyanın duyumlarımızdan, bilincimizden, ben'imizden ve genel olarak 'insandan bağımsız' varlığını kabul etmekten ibarettir."

Pratik yaşamlarında, insanlar bu kavrama her zaman şüphe etmemişlerdir. Örneğin, en aşırı özdeşçi (imateryalist) bile, otobüsün altında ezilmemek için karşıdan karşıya geçerken gözlerini açar. Dolayısıyla, insanlar pratik yaşamlarında kendiliğinden özdeşcidirler. Ancak kuramsal alanda özdeşçilik, idealist öğretiler tarafından reddedilmeye çalışılmıştır. İnsanların çevresine karşı pratik yaşamlarındaki bu doğal tutumları, yani “kendiliğinden özdeşçilik” deyimi, kuramsal alanda ileri sürülen ilk özdeksel kurguları anlatan “çocuksu özdeksel (saf maddecilik)” deyimiyle karıştırılmamalıdır.