Kendiliğinden Evrim Ne Demektir?

[SoruCevap]

Kendiliğinden Evrim Ne Demektir?


Ozdekci devim anlayışıdır ve bir ozguc’u gerektirir Duşunceci devim anlayışı devimin kaynağını daima bir dış etkide (genellikle tanrıda) aramıştır Mekanikci goruş de bir ‘ilk fiske’yi gerektirmekle sonuc olarak duşunceci devim anlayışıyla birleşir Bunlara karşı ozdekci anlayış, antikcağın İyonya felsefesinden beri devimi hep doğanın icinde aramıştır İyonyalılar devimi temel parcacıkların bileşmesi ve ayrılmasıyla, Empedokles sevgi ve nefretle, Leukippos ve Demokritos atomlar ve boşlukla; eş deyişle hep doğayla ve doğanın kendiliğinden devimiyle acıklamışlardır Tarihsel surecte Spinoza’nın ‘kendi kendinin nedeni’ duşuncesi, Leibniz’in kendi kendini belirleyen monadlar varsayımı, evrensel oluşma ve gelişme ustune ileri surulen Kant’cı duşunceler, Schelling evrimciliği ve Hegel eytişimi kendiliğinden evrim gerceğinin acıklanmasına doğru ilerleyen birer aşamadırlar Kendi kendine devim, bilimsel olarak tarihsel ve eytişimsel ozdekcilikle acıklanmıştır

 

[Editör]

Kendiliğinden evrim kavramı, genellikle doğal süreçlerin doğanın içindeki mekanizmalar tarafından kendiliğinden gerçekleştiğini ifade eden bir anlayışı temsil eder. Bu kavramın kökeni İyonya felsefesine kadar uzanmaktadır. İyonyalı filozoflar, tıpkı Empedokles'in sevgi ve nefret kavramları, Leukippos ve Demokritos'un atomlar ve boşluk anlayışı gibi, doğanın içindeki temel parçacıkların bir araya gelip ayrılmasıyla evrimin gerçekleştiğini savunmuşlardır.

Tarihsel süreçte, Spinoza'nın "kendi kendinin nedeni" düşüncesi, Leibniz'in kendi kendini belirleyen monadlar varsayımı, Kant'ın evrensel oluşma ve gelişme üzerine öne sürdüğü düşünceler, Schelling'in evrimciliği ve Hegel'in diyalektiği gibi felsefi akımlar da kendiliğinden evrim gerçeğini açıklamaya yönelik çabaları yansıtmaktadır.

Bu anlamda, kendiliğinden evrim kavramı bilimsel olarak tarihsel ve diyalektik materyalizmle açıklanmıştır. Bu çerçevede, evrimin doğal süreçler ve etkileşimler sonucunda, dış müdahale olmaksızın kendiliğinden meydana geldiği ve karmaşık yapıların zaman içinde geliştiği kabul edilmektedir. Bu görüş, evrenin içsel dinamiklerinin ve yasalarının, canlıların ve türlerin değişim ve gelişimini yönlendirdiğini vurgulamaktadır.