İslam düşünce tarihinde felsefenin rolü oldukça önemlidir. İslam düşünce geleneği, felsefenin İslam Hukuku, kelam (kelam ilmi), tasavvuf ve felsefi sistemler gibi farklı alanlarda etkili olduğu birçok dönemden oluşur.
İslam düşünce tarihinde felsefe, birçok tartışmalara sebep olmuştur. Özellikle ilk dönem İslam düşünürleri olan Farabi, İbn Sina (Avicenna) ve İbn Rüşd (Averroes) gibi filozoflar, Aristoteles'in mantık, metafizik ve epistemoloji gibi felsefi konularını İslam düşüncesine adapte etmeye çalışmışlardır. Bu düşünürler, İslam düşüncesinde klasik felsefeyi benimsemeye çalışmış ve İslam ile felsefeyi uyumlu hale getirmeye çalışmışlardır.
Ancak, ortaçağ İslam felsefesi döneminde, İslam bilginleri ve dini otoriteler, filozofların fikirlerini reddetmiş ve hatta bazı durumlarda felsefecileri ketmeye yönelik baskılar yapmışlardır. Buna rağmen, İslam düşünce tarihinde felsefe, yeni düşüncelerin gelişimine katkıda bulunmuş ve İslam düşüncesini geliştirmiştir.
Ayrıca, İslam düşünce tarihinde felsefe, kelam ilmi ile sık sık ilişkilendirilmiştir. Kelam ilmi, İslam düşünce geleneğinde teoloji alanında çalışan bir disiplindir ve İslam'ın temel dogmalarını tartışır. Felsefe ise daha geniş bir perspektifle, evrenin doğasını, insanın varoluşunu ve bilginin kaynağını sorgular. Bu nedenle, felsefe ve kelam ilmi birbirini tamamlayan ve birlikte düşünülen alanlar olmuştur.
Sonuç olarak, İslam düşünce tarihinde felsefe önemli bir rol oynamıştır. Felsefe, İslam düşüncesine katkıda bulunarak, yeni düşüncelerin gelişimine yardımcı olmuştur. Aynı zamanda, felsefe ve kelam ilmi birbirini tamamlayan ve birlikte düşünülen alanlar olmuştur.
