S
SoruCevap
Misafir
Hani derdin ya sen, çaresizlik yok diye,
Çoğu acının çaresi zamanda saklı diye
Ve ben susardım bu sözün karşısında
Çünkü acım sana anlatamayacağım kadar derindi içimde
Bunu bilirdin sende
Gözlerime bakıp tebessüm ederdin ya hani,
O an darmadağın olurdum,
korkardım, ya anlarsan yüreğimdeki fırtınanın sebebini diye
Gözlerinin gözlerime değmesi içimde ılık umut rüzgarları esdirirdi
Her bakışın yüreğimdeki umut kıyılarını hırçın dalgalar gibi döverdi.
Sancılarım artıkça sözlerin çare arardı yüreğime,
Gözyaşlarım azaldıkça yüzün gülerdi.
Ben içimdeki fırtınanın sebebini bilmediğini umut ederken
Sen bilmene rağmen, umudumu kırmamak için susardın,
Susar ve kendine içten içe kızardın.
Benim çaresizliğimi kendi günahın sayardın
Ne yanımda kalmaya cesaret ederdin,
Ne de gitmeyi göze alırdın.
Çünkü bilirdin,
Kalman da yaralardı beni,gitmen de
Kalırsan eğer, acıma zaman çare olmazdı,
Gidersen,azalan gözyaşlarım çoğalırdı
İşte hep bu yüzden varlıkla yokluk arasındaydın,
Gitmekle kalmak arasında.
Şimdi yüreğimde çaresizlğin son adımları var,
Gözlerimde hayalinin son kırıntıları.
Kulağımda son teselli cümlelerin.
Giderken kalmayı başardın,
Kalmadan varolmayı başarır gibi.
En derin acıma en büyük çareyi verdin,
Çaresizliği kendi koynunda ölüme yollar gibi
İçimde kopan fırtınanın dinmesini beklemek için,
Umutsuzluğuma umudu eklemeden tuttun elimden,
En büyük pişmanlığı gözlerimdeki umutsuzlukta hissettin,
Bu acına sebep benim diye.
Çoğu acının çaresi zamanda saklı diye
Ve ben susardım bu sözün karşısında
Çünkü acım sana anlatamayacağım kadar derindi içimde
Bunu bilirdin sende
Gözlerime bakıp tebessüm ederdin ya hani,
O an darmadağın olurdum,
korkardım, ya anlarsan yüreğimdeki fırtınanın sebebini diye
Gözlerinin gözlerime değmesi içimde ılık umut rüzgarları esdirirdi
Her bakışın yüreğimdeki umut kıyılarını hırçın dalgalar gibi döverdi.
Sancılarım artıkça sözlerin çare arardı yüreğime,
Gözyaşlarım azaldıkça yüzün gülerdi.
Ben içimdeki fırtınanın sebebini bilmediğini umut ederken
Sen bilmene rağmen, umudumu kırmamak için susardın,
Susar ve kendine içten içe kızardın.
Benim çaresizliğimi kendi günahın sayardın
Ne yanımda kalmaya cesaret ederdin,
Ne de gitmeyi göze alırdın.
Çünkü bilirdin,
Kalman da yaralardı beni,gitmen de
Kalırsan eğer, acıma zaman çare olmazdı,
Gidersen,azalan gözyaşlarım çoğalırdı
İşte hep bu yüzden varlıkla yokluk arasındaydın,
Gitmekle kalmak arasında.
Şimdi yüreğimde çaresizlğin son adımları var,
Gözlerimde hayalinin son kırıntıları.
Kulağımda son teselli cümlelerin.
Giderken kalmayı başardın,
Kalmadan varolmayı başarır gibi.
En derin acıma en büyük çareyi verdin,
Çaresizliği kendi koynunda ölüme yollar gibi
İçimde kopan fırtınanın dinmesini beklemek için,
Umutsuzluğuma umudu eklemeden tuttun elimden,
En büyük pişmanlığı gözlerimdeki umutsuzlukta hissettin,
Bu acına sebep benim diye.