S
SoruCevap
Misafir
Dissosiyatif Kimlik Bozukluk
Dissosiyatif Kimlik Bozukluğu (DKB): Kişinin içinde birbirinden farklı kişilikler hissedip bu kişiliklere uyan davranışlarda bulunması bu kişiliklerin etkisi altında olduğu anlarda yaptıklarından habersiz olma halidir. Bu kişilikler bireyin kendi cinsiyetinden yaş grubundan sosyoekonomik ve kültürel durumundan farklı olabilir. Bu kişiliklere ait kafasının içinden gelen ve kendisini yönlendiren sesler duyabilir. Farklı kişilikler var olan “ev sahibi” kişiliğe zarar verici davranışlar davranışlar gösterebilir. (eş ya da karşı cinsle uygunsuz ilişkiler suça yönelik davranışlar gibi). Ev sahibi kişiliği öldürüp yerine geçmek için intihar girişimlerinde bulunabilirler.
Nasıl oluşmaktadır?
Genellikle çocukluk yaşlarında çok ağır fiziksel (dövülme ağır cezalandırmalar) cinsel (tecavüz cinsel tacizler) ve duygusal (sevgi gösterilmeme sağlık eğitim ihmalleri ve bakım gereksinimlerinin yerine getirilmemesi gibi) travma yaşantıları sonrasında gelişir. Bu dönemde çocuk bu olaylar esnasında kendini olayın etkisinden kurtarmak için bir savunma mekanizması şeklinde “o olayı yaşayan ben değilim bu olanlar bana yapılmıyor ben bunları hissetmiyorum” vb düşünce değişiklikleri geliştirir. Bu zamanla normal dışı bir hal alıp bu bozukluğa dönüşür. Bu şekil bir savunma süreci ağır travmalara uyum sağlamada önemli bir yere sahiptir.
Dissosiyatif kimlik bozukluğunun birincil belirtileri: İki ya da daha fazla birbirinden ayrı kimliğin aynı kişide varlığı (her birinin kendi içinde süreklilik gösteren çevre ve benlik algısı ilişki kurma ve düşünme biçimi) vardır. Bu kimliklerden en az ikisi zaman zaman tekrarlayarak kişinin davranışlarını denetim altında tutar. Önemli kişisel bilgileri sıradan bir unutkanlıkla açıklanamayacak şekilde anımsayamazlar.
Dissosiyatif Kimlik Bozukluğu (DKB): Kişinin içinde birbirinden farklı kişilikler hissedip bu kişiliklere uyan davranışlarda bulunması bu kişiliklerin etkisi altında olduğu anlarda yaptıklarından habersiz olma halidir. Bu kişilikler bireyin kendi cinsiyetinden yaş grubundan sosyoekonomik ve kültürel durumundan farklı olabilir. Bu kişiliklere ait kafasının içinden gelen ve kendisini yönlendiren sesler duyabilir. Farklı kişilikler var olan “ev sahibi” kişiliğe zarar verici davranışlar davranışlar gösterebilir. (eş ya da karşı cinsle uygunsuz ilişkiler suça yönelik davranışlar gibi). Ev sahibi kişiliği öldürüp yerine geçmek için intihar girişimlerinde bulunabilirler.
Nasıl oluşmaktadır?
Genellikle çocukluk yaşlarında çok ağır fiziksel (dövülme ağır cezalandırmalar) cinsel (tecavüz cinsel tacizler) ve duygusal (sevgi gösterilmeme sağlık eğitim ihmalleri ve bakım gereksinimlerinin yerine getirilmemesi gibi) travma yaşantıları sonrasında gelişir. Bu dönemde çocuk bu olaylar esnasında kendini olayın etkisinden kurtarmak için bir savunma mekanizması şeklinde “o olayı yaşayan ben değilim bu olanlar bana yapılmıyor ben bunları hissetmiyorum” vb düşünce değişiklikleri geliştirir. Bu zamanla normal dışı bir hal alıp bu bozukluğa dönüşür. Bu şekil bir savunma süreci ağır travmalara uyum sağlamada önemli bir yere sahiptir.
Dissosiyatif kimlik bozukluğunun birincil belirtileri: İki ya da daha fazla birbirinden ayrı kimliğin aynı kişide varlığı (her birinin kendi içinde süreklilik gösteren çevre ve benlik algısı ilişki kurma ve düşünme biçimi) vardır. Bu kimliklerden en az ikisi zaman zaman tekrarlayarak kişinin davranışlarını denetim altında tutar. Önemli kişisel bilgileri sıradan bir unutkanlıkla açıklanamayacak şekilde anımsayamazlar.