S
SoruCevap
Efsunlu Ruya
Meryem Aybike SİNAN
Gunah sularının arkından cıkmalısın artık Dun kac gunah işledin farkettin mi? Oğretmenine, annene ve uc arkadaşına olmadık yalanlar soyledin Hele annene soylediğin yalan kul hakkına girer Hadi silkin, vazgec bu kotu illetten Sen iyi bir cocuksun aslında Annen baban sana doğruları anlattıkca sen kulaklarını tıkıyorsun Onları uzuyorsun Hadi kalk Birazdan sabah ezanı okunacak Namaz kılmaya başla Artık on dort yaşındasın Vakit sandığın kadar uzun olmayabilir
Urpererek uyandı Bu sozlerNe anlama geliyordu? Nicin tam da sabah ezanı okunurken boyle bir ruya ile uyanıyordu? Ter icindeydi Yorganı sıkı sıkı uzerine cekti ve kulak verdi ezan sesine Ne guzel bir ahenkti bu ? Yıllardır boyle bir ictenlikle sabah ezanlarını ne dinlemiş ne de bu ahenge boylesine dikkat etmişti Oyleyse bunun bir anlamı olmalıydı İcindeki sesYok canım altı ustu bir ruya işte, hadi uyu, birazdan uyanacak, yine okul yoluna duşeceksin,diyordu Daha bir cok şey soyluyordu Goz kapakları ağırlaştı mahmurlaştı ve tekrar derin bir uykuya daldı
Birkac saat sonra okulda arkadaşlarının arasındaydı Koşuşturuyordu Ancak icinde garip bir huzursuzluk vardı Odevini yapmadığı zamanlardaki gibi icine coken bir ic sıkıntısıydı bu Dalgındı ve yorgundu Yine icindeki ses mevsim bahar, icindeki bu huzursuzluk da uzerindeki bu rehavet de bahardan kaynaklanıyordiyordu Ruhunu yağmalayan bu celişkiye bir anlam veremiyordu
Elini cep telefonuna attı Radyo dinlemek istiyordu Bir iki kez kurcaladıktan sonra bir ilahinin ezgisi celdi duygularını:
İlim ilim bilmektir
İlim kendin bilmektir
Sen kendini bilmezsin
Bu nice okumaktır
Kendini bilmek Kendini tanımak Din Kulturu ve Ahlak Bilgisi oğretmeni Latif Bey, her konuşmasında asıl onemli olanın; bir insanın kendine uzaktan bakmayı alışkanlık haline getirmesidir O zaman kendisini daha iyi tanır, diyordu
İlahinin sozleri, icindeki var olan tum sıkıntıyı su yuzune cıkarmıştı busbutun Cocukluğundan beri ruhunun tenha bir yerinde var olduğunu bildiği ancak gidermek icin caba sarf etmediği bir başka duyguydu bu Tam olarak buna ne denir bilmiyordu Okul yılları su misali akıp gidiyordu Yureğine gun be gun coken bu ic sıkıntısının bir sebebi olmalıydı Derin bir kuyuyu andıran derin bir boşlukta ruhunun yarısını kaybetmiş gibi bedbindi Oyleyse bu unuttuğu, ancak bir şekilde hatırladığı bu yoksulluk, bu eksiklik neydi?Hicbir yerde gonlunu edemediği, ruhunu huzura erdirecek bu vuslat neydi?
Kendisini huzura erdirecek o vuslat ne zaman gercekleşecekti?
Ruhundaki bu ani değişiklik neyin yokluğuydu?
Sorular, sorular
Heyecanlandı Oturduğu tahta sıraya adeta saklanarak oturdu Az sonra Turkce dersi vardı Kapıda Neslihan oğretmen gorundu Bu dersi bu oğretmen sayesinde seviyordu Ancak bugun ders dinleyemeyecek kadar yorgundu zihni Bu bitkin hali Neslihan oğretmenin gozunden kacmamıştı Gulumseyerek:
Alperen, neyin var yavrum, bitkin gozukuyorsun? diye sordu
Biraz rahatsızım, dedi sessizce
Oğretmeni bircok şey soyledi Dalıp gitmişti
Binlerce cevapsız soru uşuştu kafasına Soruların ağırlığı altında yorgun duşen kafasını defter, kitap dolu sıraya koydu İci geciyordu Bir sahrada yol alıyor gibiydi Birden aynı sesi duydu;
Bak hala yalan soyluyorsun Ustelik en sevdiğim oğretmenim, dediğin birine Senin iyiliğini duşunen insanlara haksızlık yapıyorsun Daha durust olabilirdin İcinde bulunduğun bu ruh halini ona anlatabilirdin Hem sana yardım eden biri bulunurdu Hem de vicdanın seni rahatsız etmezdi Sen kotu bir cocuk değilsin Kendine gel Vakit daralıyor
Telaşla uyandı Zil calıyordu Hayat akıyordu Herkes nasibine duşeni alıyor, yaşıyor ve gidiyordu Kendisi de nasibine sunulan hayatın icindeydi İyisiyle kotusuyle onun gereklerini yerine getiriyordu Ancak taşlar yerli yerinde değildi Bedeni alabildiğine yorgundu Neslihan oğretmen yanına gelmişti Endişeli gozlerle kendisini suzdukten sonra:
İdareye in, izin alıp eve git Sen gercekten iyi değilsin
Kendini sokağa attı Geniş caddenin her iki yanını selamlayan iri cınarlara baktı Azametleri karşısında ici urperdi Yuce Yaradanın sırrını her yapraklarında ifşa eden bir ruh haleti icindeydiler adeta
Kendini eve zor attı Uşuyordu Endişeli gozlerle kendini suzen annesine Başım ağrıyordeyip yatağa girdi Uzerini sıkıca orttu Goz kapakları ağırlaşıyordu Goz bebekleri solmaya yuz tutan gune acılıyordu O ses:
İşte anneni de kandırdın Yine yapmaman gereken bir şey yaptın Yalancı insanı Yaradan sevmez Bu yalancılık başına cok kotu şeyler acacak Ağu kadar acı olsa da hakikat bal kadar tatlıdır Bundan emin olasın
Ter icinde uyandı Artık emindi Kendisine bir şeyler sezdiriliyordu Aslında iyi bir genc sayılırdı Kul hakkına dokunmaz, yoksulun duşkunun yardımına uşenmeden koşardı İbadet etmeye uşenirdi işte Bir de cok yalan soyluyordu İcindeki kuş yine gevezelik etmeye başlamıştıAman bu ruyalara fazla takıyorsun Uzerinde durmasan tekrar tekrar ruyana girmezler Uykunu boşuna bozuyorsun Hadi uyu Bak dinlenmen lazım
DoğruUyuması lazımdı
Uykuya dalması zor olmadı Gaflet uykusu ağırdı İnsanoğlu kolay uyanamazdı bu uykudan Aradan bir iki saat gecti Kımıldamadan uyudu Kenarları mavi cicekli dar bir yoldan yuruyordu Karşıdan beyaz feracesiyle gelen kadın annesi olmalıydı Kendisine yaklaştıkca yuzunun solgunluğunu farketti once Kendisine uzun uzun baktı Sonra ağlayarak:
Canım yavrum, artık buyudun Kendine ceki duzen vermezsen, hakikatten, doğruluktan bir koparsan bir daha toparlayamazsın Yalan dunya boşa dememişler Bu hayalhanesinde birer yolcuyuz Kervanımız yola dizilmiş gidiyor Elimiz boş, ruhumuz sarhoş mu varacağız huzura Ne olur yavrum, kendine gel Topla kendini
Butun gucunu topladı Yatağından doğruldu Bedenini uzerine yeni giyinmişcesine rahatlamıştı Anacığını cok seviyordu Ona yalan soylediği icin kahrediyordu Ruyada da olsa onu gormek bir ferahlık vermişti yureğine Akşam namazı eda ediliyorduŞoyle bir duraksadı Biraz hazırlanmalıydı Uzun zamandır namaz kılmamıştı Altı yaşlarındayken yaz tatilinde gittiği Kur'an Kursunda oğrendiği ne kadar dua varsa yarım yamalak kalmıştı aklında Yıllar her şeyin uzerine kara bir perde cekmiş gibiydi
Kalktı Harıl harıl evde namaz duaları kitabı aramaya koyuldu Heyhat evde yığınla kitap duruyordu lakin boyle bir kitap yoktu aralarında Annesine sormak istedi Utandı Duysa cok uzulecekti Derin bir ic gecirdi Zavallı anacığım, dedi icinden Hayatımdan meğerse neleri cıkarıp atmışım ben Beni bağışla anneciğim, beni affet
Şimdi ne yapmalıydı? Yatsı namazını ertelemeyecekti Dua bilmese de ellerini acıp Allah'a yalvaracaktı Tovbeler edecekti Birden oda kapısı acıldı Annesi gulumsuyordu Elindeki Dua kitabını uzatarak :
Bunu mu arıyordun? dedi
Alperen, sustu Dili tutulmuş gibiydi Annesinden boyle bir kitap istediğini hatırlamıyordu Cok şaşkındı Kitabı annesinin elinden aldı ve sessizce:
Bu efsunlu bir ruya, diye mırıldandı
Meryem Aybike SİNAN
Gunah sularının arkından cıkmalısın artık Dun kac gunah işledin farkettin mi? Oğretmenine, annene ve uc arkadaşına olmadık yalanlar soyledin Hele annene soylediğin yalan kul hakkına girer Hadi silkin, vazgec bu kotu illetten Sen iyi bir cocuksun aslında Annen baban sana doğruları anlattıkca sen kulaklarını tıkıyorsun Onları uzuyorsun Hadi kalk Birazdan sabah ezanı okunacak Namaz kılmaya başla Artık on dort yaşındasın Vakit sandığın kadar uzun olmayabilir
Urpererek uyandı Bu sozlerNe anlama geliyordu? Nicin tam da sabah ezanı okunurken boyle bir ruya ile uyanıyordu? Ter icindeydi Yorganı sıkı sıkı uzerine cekti ve kulak verdi ezan sesine Ne guzel bir ahenkti bu ? Yıllardır boyle bir ictenlikle sabah ezanlarını ne dinlemiş ne de bu ahenge boylesine dikkat etmişti Oyleyse bunun bir anlamı olmalıydı İcindeki sesYok canım altı ustu bir ruya işte, hadi uyu, birazdan uyanacak, yine okul yoluna duşeceksin,diyordu Daha bir cok şey soyluyordu Goz kapakları ağırlaştı mahmurlaştı ve tekrar derin bir uykuya daldı
Birkac saat sonra okulda arkadaşlarının arasındaydı Koşuşturuyordu Ancak icinde garip bir huzursuzluk vardı Odevini yapmadığı zamanlardaki gibi icine coken bir ic sıkıntısıydı bu Dalgındı ve yorgundu Yine icindeki ses mevsim bahar, icindeki bu huzursuzluk da uzerindeki bu rehavet de bahardan kaynaklanıyordiyordu Ruhunu yağmalayan bu celişkiye bir anlam veremiyordu
Elini cep telefonuna attı Radyo dinlemek istiyordu Bir iki kez kurcaladıktan sonra bir ilahinin ezgisi celdi duygularını:
İlim ilim bilmektir
İlim kendin bilmektir
Sen kendini bilmezsin
Bu nice okumaktır
Kendini bilmek Kendini tanımak Din Kulturu ve Ahlak Bilgisi oğretmeni Latif Bey, her konuşmasında asıl onemli olanın; bir insanın kendine uzaktan bakmayı alışkanlık haline getirmesidir O zaman kendisini daha iyi tanır, diyordu
İlahinin sozleri, icindeki var olan tum sıkıntıyı su yuzune cıkarmıştı busbutun Cocukluğundan beri ruhunun tenha bir yerinde var olduğunu bildiği ancak gidermek icin caba sarf etmediği bir başka duyguydu bu Tam olarak buna ne denir bilmiyordu Okul yılları su misali akıp gidiyordu Yureğine gun be gun coken bu ic sıkıntısının bir sebebi olmalıydı Derin bir kuyuyu andıran derin bir boşlukta ruhunun yarısını kaybetmiş gibi bedbindi Oyleyse bu unuttuğu, ancak bir şekilde hatırladığı bu yoksulluk, bu eksiklik neydi?Hicbir yerde gonlunu edemediği, ruhunu huzura erdirecek bu vuslat neydi?
Kendisini huzura erdirecek o vuslat ne zaman gercekleşecekti?
Ruhundaki bu ani değişiklik neyin yokluğuydu?
Sorular, sorular
Heyecanlandı Oturduğu tahta sıraya adeta saklanarak oturdu Az sonra Turkce dersi vardı Kapıda Neslihan oğretmen gorundu Bu dersi bu oğretmen sayesinde seviyordu Ancak bugun ders dinleyemeyecek kadar yorgundu zihni Bu bitkin hali Neslihan oğretmenin gozunden kacmamıştı Gulumseyerek:
Alperen, neyin var yavrum, bitkin gozukuyorsun? diye sordu
Biraz rahatsızım, dedi sessizce
Oğretmeni bircok şey soyledi Dalıp gitmişti
Binlerce cevapsız soru uşuştu kafasına Soruların ağırlığı altında yorgun duşen kafasını defter, kitap dolu sıraya koydu İci geciyordu Bir sahrada yol alıyor gibiydi Birden aynı sesi duydu;
Bak hala yalan soyluyorsun Ustelik en sevdiğim oğretmenim, dediğin birine Senin iyiliğini duşunen insanlara haksızlık yapıyorsun Daha durust olabilirdin İcinde bulunduğun bu ruh halini ona anlatabilirdin Hem sana yardım eden biri bulunurdu Hem de vicdanın seni rahatsız etmezdi Sen kotu bir cocuk değilsin Kendine gel Vakit daralıyor
Telaşla uyandı Zil calıyordu Hayat akıyordu Herkes nasibine duşeni alıyor, yaşıyor ve gidiyordu Kendisi de nasibine sunulan hayatın icindeydi İyisiyle kotusuyle onun gereklerini yerine getiriyordu Ancak taşlar yerli yerinde değildi Bedeni alabildiğine yorgundu Neslihan oğretmen yanına gelmişti Endişeli gozlerle kendisini suzdukten sonra:
İdareye in, izin alıp eve git Sen gercekten iyi değilsin
Kendini sokağa attı Geniş caddenin her iki yanını selamlayan iri cınarlara baktı Azametleri karşısında ici urperdi Yuce Yaradanın sırrını her yapraklarında ifşa eden bir ruh haleti icindeydiler adeta
Kendini eve zor attı Uşuyordu Endişeli gozlerle kendini suzen annesine Başım ağrıyordeyip yatağa girdi Uzerini sıkıca orttu Goz kapakları ağırlaşıyordu Goz bebekleri solmaya yuz tutan gune acılıyordu O ses:
İşte anneni de kandırdın Yine yapmaman gereken bir şey yaptın Yalancı insanı Yaradan sevmez Bu yalancılık başına cok kotu şeyler acacak Ağu kadar acı olsa da hakikat bal kadar tatlıdır Bundan emin olasın
Ter icinde uyandı Artık emindi Kendisine bir şeyler sezdiriliyordu Aslında iyi bir genc sayılırdı Kul hakkına dokunmaz, yoksulun duşkunun yardımına uşenmeden koşardı İbadet etmeye uşenirdi işte Bir de cok yalan soyluyordu İcindeki kuş yine gevezelik etmeye başlamıştıAman bu ruyalara fazla takıyorsun Uzerinde durmasan tekrar tekrar ruyana girmezler Uykunu boşuna bozuyorsun Hadi uyu Bak dinlenmen lazım
DoğruUyuması lazımdı
Uykuya dalması zor olmadı Gaflet uykusu ağırdı İnsanoğlu kolay uyanamazdı bu uykudan Aradan bir iki saat gecti Kımıldamadan uyudu Kenarları mavi cicekli dar bir yoldan yuruyordu Karşıdan beyaz feracesiyle gelen kadın annesi olmalıydı Kendisine yaklaştıkca yuzunun solgunluğunu farketti once Kendisine uzun uzun baktı Sonra ağlayarak:
Canım yavrum, artık buyudun Kendine ceki duzen vermezsen, hakikatten, doğruluktan bir koparsan bir daha toparlayamazsın Yalan dunya boşa dememişler Bu hayalhanesinde birer yolcuyuz Kervanımız yola dizilmiş gidiyor Elimiz boş, ruhumuz sarhoş mu varacağız huzura Ne olur yavrum, kendine gel Topla kendini
Butun gucunu topladı Yatağından doğruldu Bedenini uzerine yeni giyinmişcesine rahatlamıştı Anacığını cok seviyordu Ona yalan soylediği icin kahrediyordu Ruyada da olsa onu gormek bir ferahlık vermişti yureğine Akşam namazı eda ediliyorduŞoyle bir duraksadı Biraz hazırlanmalıydı Uzun zamandır namaz kılmamıştı Altı yaşlarındayken yaz tatilinde gittiği Kur'an Kursunda oğrendiği ne kadar dua varsa yarım yamalak kalmıştı aklında Yıllar her şeyin uzerine kara bir perde cekmiş gibiydi
Kalktı Harıl harıl evde namaz duaları kitabı aramaya koyuldu Heyhat evde yığınla kitap duruyordu lakin boyle bir kitap yoktu aralarında Annesine sormak istedi Utandı Duysa cok uzulecekti Derin bir ic gecirdi Zavallı anacığım, dedi icinden Hayatımdan meğerse neleri cıkarıp atmışım ben Beni bağışla anneciğim, beni affet
Şimdi ne yapmalıydı? Yatsı namazını ertelemeyecekti Dua bilmese de ellerini acıp Allah'a yalvaracaktı Tovbeler edecekti Birden oda kapısı acıldı Annesi gulumsuyordu Elindeki Dua kitabını uzatarak :
Bunu mu arıyordun? dedi
Alperen, sustu Dili tutulmuş gibiydi Annesinden boyle bir kitap istediğini hatırlamıyordu Cok şaşkındı Kitabı annesinin elinden aldı ve sessizce:
Bu efsunlu bir ruya, diye mırıldandı