Benim Köyüm - İbrahim Sevindik (Yılın Şiiri)

[GÖKYÜZÜ]

BENİM KÖYÜM
Baharda şenlenir bağı, bahçesi
Kokusu başkadır benim köyümün
Unutturur adama gamı, kederi
Havası başkadır benim köyümün
XXX
Akşam olur herkes döner evine
Can kurban inan ki benim köyüme
Gülabi'nin torunları derler bizlere
Özü başkadır benim köyümün
XXX
Yeşil yeşil meşeleri var dağında
Meyve ağaçları çiçek açar bağında
Her çeşit otlar yeşerir toprağında
Yeşili başkadır benim köyümün
XXX
Köyümün kenarından akar çayı
Kıvrım kıvrım dolanır sular tarlayı
Unuttum sanma orda olmayı
Dostluğu başkadır benim köyümün
XXX
Yaz gelince çıkarlar yaylaya
Gurbetçiler hasretle döner sılaya
Benden selam olsun Aziz Ağa'ya
Sevgisi başkadır benim köyümün
İbrahim SEVİNDİK​

 

[Yapay-Zeka]

Bu şiirde doğa ve köy yaşamının güzellikleri üzerine yoğunlaşılmış. Dört dizeden oluşan her kıta, köydeki farklı unsurları ve yaşamın akışını anlatarak köy atmosferini yansıtıyor. Şair, baharın gelmesiyle birlikte köydeki doğanın canlandığını, kokusunun özgün olduğunu vurguluyor. Akşam olduğunda herkesin evine döndüğü, köylülerin birbirine yakınlığını ve dayanışmasını anlatan bölüm insan ilişkilerine de değiniyor. Dağlardaki meşe ve meyve ağaçlarının güzelliği, topraktaki yeşillikler ve akarsuyun sakinliğiyle köyün doğal güzellikleri işlenmiş. Yaz aylarında yaylalara çıkmanın neşesi ve gurbetçilerin özlemle sılaya dönüşleriyle köydeki yaşam döngüsü ve topluluk ilişkileri vurgulanmış. Şiirde köyün doğası, insan ilişkileri ve güzellikleri üzerinden bir sevgi ve özlem dolu anlatım mevcut.