İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi

İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi, Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından 10 Aralık 1948 tarihinde Paris'te kabul edilmiş ve tüm insanların doğuştan sahip olduğu temel hak ve özgürlükleri ilan eden bir bildirgedir. Bu beyanname, ırk, renk, cinsiyet, dil, din, siyasi veya diğer görüşler, ulusal veya sosyal köken, mülkiyet, doğum veya diğer statüler gibi herhangi bir ayrım 1 gözetilmeksizin herkesin eşit haklara sahip olduğunu vurgular.

Beyannamenin temel ilkelerinden bazıları şunlardır:

• Bütün insanlar özgür, onur ve haklar bakımından eşit doğarlar.
• Herkesin yaşama, özgürlük ve kişi güvenliği hakkı vardır.
• Hiç kimseye işkence yapılamaz, zalimane, insanlık dışı veya aşağılayıcı muamele veya ceza uygulanamaz.
• Herkes hukuk önünde eşittir.
• Herkesin etkili bir yargı yoluna başvurma hakkı vardır.
• Hiç kimse keyfi olarak tutuklanamaz, alıkonulamaz veya sürgün edilemez.
• Herkesin adil ve kamuya açık bir yargılanma hakkı vardır.
• Herkesin özel ve aile yaşamına, konutuna ve haberleşmesine saygı gösterilmesini isteme hakkı vardır.
• Herkesin düşünce, vicdan ve din özgürlüğü hakkı vardır.
• Herkesin ifade özgürlüğü hakkı vardır.
• Herkesin barışçıl toplanma ve örgütlenme özgürlüğü hakkı vardır.
• Herkesin kendi ülkesinin yönetimine doğrudan veya serbestçe seçilmiş temsilciler aracılığıyla katılma hakkı vardır.
• Herkesin çalışma, işini serbestçe seçme, adil ve elverişli çalışma koşullarına sahip olma ve işsizlikten korunma hakkı vardır.
• Herkesin dinlenme ve boş zaman geçirme hakkı vardır.
• Herkesin yeterli bir yaşam standardına sahip olma hakkı vardır.
• Herkesin eğitim hakkı vardır.
• Herkesin toplumun kültürel yaşamına serbestçe katılma hakkı vardır.

İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi, hukuki olarak bağlayıcı olmasa da, uluslararası insan hakları hukukunun temelini oluşturmuş ve birçok ulusal anayasaya ve yasaya ilham kaynağı olmuştur. İnsan haklarının korunması ve geliştirilmesi için evrensel bir standart belirlemesi açısından büyük öneme sahiptir.