S
SoruCevap
Kapattim gözlerimi, biraktim gönlüme
Suskunluk saldim, etrafima, her yere
Agzim konusamadi, artik gönlüm konussun
Tek gönlüm konusup, gerisi,…herkez sussun
Ortalik kapkaranlik, bir ben, baska kimse yok
Icim donmus, caresizim, teselli edecek kimse yok
Bana ümit verenler artik uzaklarda, yalan dolan
Sonucta buymus, „yanlizklik“mis var olan
Icimde bir soguluk hissediyorum, buz gibi
Sanki icime "acinin ta kendisini" misafire gelipde gidiyormus gibi
Ürperiyorum bir an, vücudum donup titriyor
Bir anda tüm düsüncelerim, bir selale gibi gözlerimin önüne akiyor
Ilk defa, herseyi ortaya döküp, kendi halime aciyorum
Cünkü sadece bir ipe tutunup, yükek bir daga, ciktigimi cok iyi görüyorum
Fazla yükseklere ciktikca, düsme ve yaralanma riskim artiyor
Ama bu gönül bir defa cikmis, geriye dönmez, ve dönmekte istemiyor
Icimin nasil titredigini, kalbimin atisini hissediyorum
O an, tüm mutlugu ve ümitleri birakip, terk ediyorum
Bir an uzun bir uykuya dalipda gitmek istiyorum
Ama bu düsünceler beni birakmiyor, üzüyor, uyuyamiyorum
Bir an geciyor, bir yük hissediyorum kafamda
Bir aci hissediyorum, gönlümdeki olan o yaramda
Gözlerime birsey vuruyor, acmak zorundayim
Dayan gönlüm...,galiba, yanlizligin sonundayim
Gözlerimi actim, biraktim gönlüme
Göz yaslari saldim, etrafima her yere
Gönlüm konusamadi, artik göz yaslarim konussun
Tek göz yaslarim konusup, gerisi….herkez sussun
Yanlizdim, aciyordum halime
Acimak degilmis, aglamakmis nafile
Her bir gözyasim, bana dost oldu, dinledi beni
Baska Insanlar gibi gelipte gidivermedi
Gecelerin bekliyorum artik o dostlarimi
Anlatiyorum onlara tüm acilarimi
Gözyaslarim ben üzgün ve yanliz oldugumda hep geldiler
Baska kimse yanimda olmadi, cünkü beni sevip düsünmediler...
Bir gözyasi insana bukadar dost olabiliyorsa
Dertlerini dinleyip deva olabiliyorsa
Seni yanliz birakmayip, gine geriye geliyorsa
Bir gülüs nedir ozaman? Bir gözyasi dost’sa?
ALINTI
Suskunluk saldim, etrafima, her yere
Agzim konusamadi, artik gönlüm konussun
Tek gönlüm konusup, gerisi,…herkez sussun
Ortalik kapkaranlik, bir ben, baska kimse yok
Icim donmus, caresizim, teselli edecek kimse yok
Bana ümit verenler artik uzaklarda, yalan dolan
Sonucta buymus, „yanlizklik“mis var olan
Icimde bir soguluk hissediyorum, buz gibi
Sanki icime "acinin ta kendisini" misafire gelipde gidiyormus gibi
Ürperiyorum bir an, vücudum donup titriyor
Bir anda tüm düsüncelerim, bir selale gibi gözlerimin önüne akiyor
Ilk defa, herseyi ortaya döküp, kendi halime aciyorum
Cünkü sadece bir ipe tutunup, yükek bir daga, ciktigimi cok iyi görüyorum
Fazla yükseklere ciktikca, düsme ve yaralanma riskim artiyor
Ama bu gönül bir defa cikmis, geriye dönmez, ve dönmekte istemiyor
Icimin nasil titredigini, kalbimin atisini hissediyorum
O an, tüm mutlugu ve ümitleri birakip, terk ediyorum
Bir an uzun bir uykuya dalipda gitmek istiyorum
Ama bu düsünceler beni birakmiyor, üzüyor, uyuyamiyorum
Bir an geciyor, bir yük hissediyorum kafamda
Bir aci hissediyorum, gönlümdeki olan o yaramda
Gözlerime birsey vuruyor, acmak zorundayim
Dayan gönlüm...,galiba, yanlizligin sonundayim
Gözlerimi actim, biraktim gönlüme
Göz yaslari saldim, etrafima her yere
Gönlüm konusamadi, artik göz yaslarim konussun
Tek göz yaslarim konusup, gerisi….herkez sussun
Yanlizdim, aciyordum halime
Acimak degilmis, aglamakmis nafile
Her bir gözyasim, bana dost oldu, dinledi beni
Baska Insanlar gibi gelipte gidivermedi
Gecelerin bekliyorum artik o dostlarimi
Anlatiyorum onlara tüm acilarimi
Gözyaslarim ben üzgün ve yanliz oldugumda hep geldiler
Baska kimse yanimda olmadi, cünkü beni sevip düsünmediler...
Bir gözyasi insana bukadar dost olabiliyorsa
Dertlerini dinleyip deva olabiliyorsa
Seni yanliz birakmayip, gine geriye geliyorsa
Bir gülüs nedir ozaman? Bir gözyasi dost’sa?
ALINTI